- rozdzwonić
- dédoubler
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
rozdzwonić się — dk VIa, rozdzwonić sięni się, rozdzwonić sięnił się rozdzwaniać się ndk I, rozdzwonić sięnia się, rozdzwonić sięają się 1. «zacząć głośno i długo dzwonić; rozbrzmieć, rozdźwięczeć się» Rozdzwonił się dzwon na wieży. Rozdzwonił się telefon.… … Słownik języka polskiego
rozdźwięczeć — dk VIIb, rozdźwięczećczy, rozdźwięczećczał 1. książk. «wypełnić się hałasem, wrzawą, napełnić się dźwiękiem; rozbrzmieć» Dom rozdźwięczał gwarem. Łąka rozdźwięczała cykaniem świerszczy. 2. rzad. to samo, co rozdźwięczeć się Niech pieśń… … Słownik języka polskiego
rozdzwaniać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, rozdzwaniać sięa się, rozdzwaniać sięają się {{/stl 8}}– rozdzwonić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozdzwaniać sięni się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zaczynać dzwonić … Langenscheidt Polski wyjaśnień